Arzu’nun Hamilelik Günlüğü’nün 5. Haftası burada
Arzu’nun Hamilelik Günlüğü’nün 6 ve 7. Haftası burada
Arzu’nun Hamilelik Günlüğü’nün 8 ve 9. Haftası burada
Hala midem berbat. Yemekleri annemden temin ediyoruz. Çok az yiyorum ve sıklıkla acıkıyorum. Sabahları süt içmeye başladım; içmemeyi istiyorum çok hormonlu/ ilaçlı diye ama canım çekiyor! Bir de kızarmış ekmek ve biraz peynir. Tahin pekmez denedim, yok olmadı. Fıstık ezmesi denedim, ehh çok az yiyebiliyorum. Turum varsa, yanıma leblebi, elma, krik-krak gibi şeyler alıp geçiştiriyorum. Öğle yemeğinde müşterilerim kebaba yumulurken ben çorba içiyorum, bazen de peynirli salata. Akşam yemekleri tam festival! Canım hiç bir şey istemiyor, acıkmasam yemek yemeyebilirim ama karnım çok acıkıyor. Protein yemeye çalışıyorum, yoğurt, belki balık ekmek, belki köfte, bazen börek bazen makarna… Faydalı şeyler yiyemez oldum. Ama elimden pek bir şey gelmiyor gerçekten. Bunları yazarken bile midem bulanıyor! Herkes diyor ki geçecek… miden düzelecek, enerjin geri gelecek! Bekliyorum o kutsal günü!
Bu güne kadar yazdıklarımı okuyunca gördüm ki, hep sızlanmışım! Normalde hiç böyle biri değilimdir, pek şikayet etmem, dayanıklıyımdır ama hamilelik gerçekten beni sevimsiz, halsiz, hiç bir şeyi beğenmeyen biri yaptı. Canım kurabiye istiyor, alıyorum bi kutu, bir tane yiyorum ıhhh geçti bile. Ne istiyorsam 5 dakika once istemiş oluyorum! Çok yorgunum, çok uyuyorum, çok acıkıyorum, az yiyorum. 2 kilo aldım. Acaba çok mu? Emin değilim, zaten elimden başka şey de gelmiyor.
Ciddi bir kıyafet sorunum var. Artık, eski gömleklerim kapanmıyor Göğüslerim bayağı büyüdü. Belimi sıkan pantalonlarım… eteklerim… hiç birisini giyemiyorum.
Alışverişe gittim sütyen alışverişi için. Evet tam iki beden büyümüşüm! Balenli olmayan sütyene geçiş yaptım ve ohh çok rahatladım. Bir pantalon bir de etek aldım. Fena değiller. Belinde elastik bir kemer var ve karnın büyüdükçe ayarlıyorsun. Galiba bunlarla geçiştirebilirim diye hayal ediyorum.
Tayt giyiyorum, üstüne de kocamın bol gömleklerini… bu iyi bir çözüm. Ama kış için koca bir palto almak istemiyorum. Bunu nasıl çözeceğim emin değilim…
Mide bulantım bazen tam gaz (Migros’un ortasına bir güzel kustum). Bazen de hiç yok. Belki böyle böyle azalacak, yani inşallah.
Artık hiç tur yapmıyorum, tek yaptığım kurabiyemi büyütmek: çok mutluyum.
Bu hafta kavurma bile yedim, mide bulantım çok azaldı. Biraz da ailemizden gördüğüm ilgiden olsa gerek kendimi çok iyi hissediyorum. Herkes, bana çok destek oluyor.
Karnım büyüyor, bir sürü hamile kıyafeti hediyesi geldi. Bazıları o kadar büyük ki, korkuyorum bu kadar büyük mü olacağım???
Sonra 3 gün Fethiye’de yüzdüm, açık havada bol bol yürüdük, gece dolunaya baktık, meyve topladık, çıplak ayakla kumda yürüdük. Üçümüz aile olmanın tadını çıkardık. Çok güzelmiş hamile olmak; içimde bir bebeği büyütmek, kocamın emanetini sevmek, anne olmaya hazırlanmak, içim sevinçten kabarıyor.
Böylelikle Arzu hamileliğinin ilk trimester’ını tamamlayıp en şahane dönem olarak tanımlanan ikinci trimester‘a adım attı.
- Evde Cilt Bakımı - 10/31/2017
- Çocuğumun Bağışıklık Sistemini Nasıl Güçlendiririm? - 10/23/2017
- Çocuğun Şiddet Eğilimlerini Nasıl Yok Edebiliriz? - 10/10/2017
Ben yine çok duygulandım okurken… Ve çok sevindim sonlara doğru hamileliğinin tadını çıkarmaya başlamana.
Kış için eğer palto almak istemiyorsan (ki bence de haklısın) elinden geliyorsa eğer, kalın şişten uzun ceket ya da panço benzeri, seni ve tabi ki göbişini sıcak tutacak şeyler örebilirsin. "Yok, ben öremem." dersen, çevrende bu işe gönüllü olacak birileri mutlaka vardır diye umuyorum.
Sevgiler,
Derya (:
evet, annem üretmiş bile bir şey:) Ben çok şanslıyım annem, ablam, eşimin annesi ve ablaları…hiç yalnız değilim…Hava da çok iyi gidiyor şansıma, her gün açık havada vakit geçirebiliyorum.
Aman dilini ısır; nazar değmesin :))
Arzu öncelikle tebrikler, 1 saat falan önce keşfettim bu bloğu ve keyifle okudum günlüğünü. Sanırım aramızda çok az bir zaman var, ben de şu an 12. haftama girdim ve inanılmaz aynı şeyleri yaşamışız, birden içim rahatladı.. Mide sorunları bana "bebeği besleyemiyor muyum acaba?" paranoyası getirdi ama normalmiş, bebek zaten rezervde olanlarla beslenirmiş ilk üç ayda. Ama tam bir sağlıklı beslenme delisiyken bırak sağlıklıyı ekmek peynir meyve dışında hiçbirşey yiyememek şaka gibi! İlk trimester bitsin de rahatlayayım diye iple çekiyorum 🙂 Yazılarının devamını da heyecanla bekliyorum!
Valla 4.aya girdim ve rahatladım. Bence, ilk 3 ay bedenim şoka girmişti, ne oluyyyooooo beeeee diye bağırıyordu ve eminim içimde bir fabrika çalışıyordu roo rooo rooooo roooooo:)
Bir doktor şöyle demişti bir arkadaşıma: " ilk 3 ayda hiç merak etme, parazit gibi bütün besinini, ihtiyacı olan herşeyi alır senden, tutunur ve yaşar…en önemlisi budur"
Şİmdi,mide bulantılarım geçti ama gerçekten yemekle olan tüm ilişkim değişti benim.
Sindirim sistemim o kadar yavaş ki, o kadar az yemek yiyorum ki, karnım o kadar az acıkıyor ki, yediğim her şey o kadar gaz yapıyor ki, canım o kadar hiç bir şey istemiyor ki….kendim de şaşıyorum bu işe…kendime zorla balık, et, peynir yediriyorum…sonra onları sindirmek için dört dönüyorum…akşamları karnım deve gibi oluyor, sabah sanki hamile bile değilim….sadece şişmanım:)
Herkes kendi hamileliğini yaşıyor, herkesinki farklı ama bütün bunlara rağmen öyle güzel bir şey ki…Mucize bu olmalı…hamile kaldım ve tamamen değiştim…bambaşka bir insanım…içimde bir bebek kendini yapıyor, kendini oluşturuyor, kendini büyütüyor…içimde iki tane kalp atıyor…kocam da bambaşka biri oldu, bana inanılmaz gözlerle bakıyor, bana bir daha aşık oldu…bu günleri hiç birşeye değişmem…bir hayat yapıyorum! aklımı kaçırmamam lazım:)