Anasayfa / BYBO / Yapım / Hamilelik / Hamilelik günlükleri / Arzu’nun Hamilelik Günlüğü- 28. Hafta

Arzu’nun Hamilelik Günlüğü- 28. Hafta

Arzu’nun Hamilelik Günlüğü’nün 5. Haftası burada, 6 ve 7. Haftası burada8 ve 9. Haftası burada10, 11 ve 12. Haftaları13 ve 14. Haftaları burada15 ve 16. Haftaları burada17 ve 18. Haftaları burada19 ve 20. Haftaları burada21. Haftası burada22. Haftası burada23. Haftası burada24. Haftası burada, 25. Haftası burada, 26. Haftası burada, 27. Haftası burada 

Merhabalar!

Bu hafta çok yoruldum. Profesyonel hamilelikten bir
sure çıkıp 5 gün işimi yaptım. Beş gün boyunca 3,5 saatlik yürüyüş turu yaptım ama
bittiğinde ben de bitmiştim. İki gün uyudum ve ancak kendime geldim. Yanlış bir şey yaptım mı acaba diye de biraz
endişelendim. Yaptığım herhangi bir şeyin bebeğim üzerindeki etkisi beni hep
çok düşündürüyor: Bu, onun için iyi mi? Onun rahatını bozacak mıyım?  Benim yorgunluğum bebeğimi nasıl etkiliyor?
Cuma günü turlarım bittiğinde karnımda bayağı bir sertlik vardı. Geçsin diye
bekledim ama geçmedi. Elim sürekli karnımda, masaj yapıyorum… Endişemi görünce kocam “hadi doktora gidelim, bakalım
bir şey var mı? Yoksa, sadece dinlenmeyle geçecek mi? “ dedi. Zaten, randevumuz Salı günüydü, Cumartesi erkenden
Naciye hanım’ın kapısına dayandık. Doktorumuz, yine bayağı detaylı sorular sordu, karnımı
muayane etti. Sonra da ultrasonda bebeğimizi gördük.
 – Arzu hanım, karnınız sert gelmiyor bana. Bayağı
yumuşak hatta…
(Yani, karnın yumuşak dedi diye eskiden birisine kafa
atardım, şimdi seviniyorum).
 
– Bebeğin bir çok uzvu sağ yanınınızda şu anda, o yüzden
yoğunluk hissediyorsunuz, herhangi bir kasılma yok. Bebeğin keyfi yerinde. 1260
gr gözüküyor. Biraz dinlenin, kendinizi çok yormuşsunuz demek ki… günde 3,5
saat yürümek zorlu bir deneyim bu aylardan sonra…
Kocam da hemen sattı beni, doktorla birlik oldu:
– Eee ben demiştim, bir şey yok diye hayatım. ha ha
ha ha
– Yaaaa ne gülüyosun, hiç de komik değil…
– Ay şuramda bir sertlik var karıcım ho hoho ho…
– Yaaaaa hiç de komik değil dedim!
Bu hafta yapmayı planladıklarımın hiç birini
yapamadım… Hastane ziyareti, sigortacıyla buluşma… hepsi gelecek haftaya kaldı
artık. Pazar günü de doğumgünümdü, 40.yılıma kuzulu ve 80 kg
girdim 🙂
Doulam Sima’nın yazdığı mesaj çok hoşuma gitti:
Isik sacan tatli
hamilem! Bugun cok ozel bir gun. Icinde bebeginle bir yas daha aliyorsun.Artik
bundan sonraki her yas bir baska, bambaska olacak…Iyi ki dogmussun! Iyi ki
doguruyorsun!
 
Bir de Yoga Rooms’un
sahibi Ebru’dan gelen mesaj çok güzeldi:
Yeni yaşın sana bir
kadının yaşayacağı en büyük mutluluğu getirecek…
Evde bir kutlama yaptık, bütün aileyle birlikte…
ananeler, babaneler, dedeler, teyzeler,
halalar, yeğenler…. Çok güzeldi! Herkes beni ve bebeğimizi çok sevdi. Galiba
doğumdan sonra da böyle olacak, ben bir köşede oturdum, kızlar çalıştı:)
Eşimin sevgili annesiyle şöyle bir konuşmamız oldu:

– Kızım, ben mevlüt okutucam doğumdan sonra
– Okut anne, sen bilirsin
– Aaa ben istemezsin sandım…
– E sen nasıl istersen… Çağırırsın arkadaşlarını
falan yaptırırsın evinde, benimle çok ilgisi yok
– Nasıl yok? Bebek de gelecek ya? 
– Nereye gelecek?
– Mevlüte gelecek kızım, herkes görsün diye… 

İşte bundan sonrasını pek hatırlamıyorum 🙂 Aslında çok kibardım, doğumdan sonra uzunca bir süre
bebeğin sadece benimle, babasıyla olacağını ve çok az ziyaretçi kabul
edeceğimizi anlattım. Eve ve bana yardım için gelebileceklerini ama
tanımadığım bir kalabalığa bebeğimi asla götürmeyeceğimi anlattım.Eve yapılacak olan ziyaretlerin amacının, bebeği
kucaktan kucağa taşımak, sallamak falan değil, bize bakmak olduğunu anlattım.

– Nasıl yani, doğumda hastaneye de mi gelmiycez?
– Doğum bittikten sonra, bebek biraz kendine geldikten sonra biz size
haber vericez. Ayrıca, evde devamlı kalabalık istemiyorum. Oyuncak değil bu,
dünyaya alışmaya çalışan minik bir insan. En çok ihtiyacı olan benim yakın
temasım… 
– Aaa olur mu öyle!

– Valla, bir an önce kendinizi alıştırmaya başlayın bence… 
Bebeğimi çok kıskanıyorum. O sadece benim!
Misafirlerimiz gidince, kocamla konuştuk biraz… Bebeğimizi kimseye vermeyeceğine dair kendisine söz verdirttim!
– Arzu, manyak mısın, kime vericem bebeğimizi?
– Yaa bak yemin ederim, alırım bebeğimizi kaçarım
buralardan… Kimseye dokundurtmam… söz ver bana! 
– Söz hayatım, bir tek senle ben bir de bebeğimiz
olacak! 
İçim rahat, uyumuşum:) Gelecek hafta görüşmek üzere…
Arzu 

Diğer Paylaşım

Ahu’nun İkinci Doğal Doğum Hikayesi

Sevgili Duru, Seninle maceramız 17 şubat 2017’de başladı. Reglim sadece iki gün gecikmişti ama ben …

25 Yorum

  1. Arzu, yaşadıklarını o kadar iyi anlıyorum ki! Ben de içten içe kendi annemden bile kıskanıyordum bebeğimi. Birazcık birileri kucağımdan alsa, ne zaman geri verir ki acaba diye gözünün içine bakıyordum. Bir ömür içten içe onu sakınacağımız, hep bize ait olsun isteyeceğimiz kesin ama bu kadar hastalıklı bir noktada olmayacağımıza inanmak istiyorum. 🙂

  2. Arzu bu sözleri gerçekten sarf ettin mi? Seni takdir ediyorum; önünde saygıyla eğiliyorum:D

    Doğum bittikten sonra, bebek biraz kendine geldikten sonra biz size haber vericez. Ayrıca, evde devamlı kalabalık istemiyorum. Oyuncak değil bu, dünyaya alışmaya çalışan minik bir insan. En çok ihtiyacı olan benim yakın temasım…
    – Aaa olur mu öyle!
    – Valla, bir an önce kendinizi alıştırmaya başlayın bence…

  3. Arzu sizinle ayni haftadayim hamilelikte ve anlattiklarinizi o kadar yakin buluyorum ki kendime. Yurtdisinda yasayan bir anne olacak oldugumdan bebegimi bir 3 ay kadar muhafaza edebilecegim gibi ama sonrasinda Turkiye'ye yaz tatili icin geldigimizde bizi bir gezme maratonu da beklemiyor degil ongordugum kadariyla. Hafta hafta okudum tecrubelerinizi, her hamilelikte fark oluyor mutlaka ama oldukca yakin tecrubelerdi benimkilerle. Bir sonraki hafta anlatacaklarinizi bekliyorum sabirsizlikla 😉
    Yeni yasiniz ve bebeginiz mutluluk ve saglik getirsin size!
    Roma'dan sevgiler!

  4. Bence bebegi bukadar sakinmamalisin arzu.yaptigin bir hata.ben biri 5 digeri 2 yasinda iki cocuk annesiyim.ewet ilk cocuk psikolojisi cok baska oluyor.yanliz yanildigin biyer var.bir anneye cocuk kendisine geldikten sonra hbr vericz denmez bence.sonuc itibari ile oda bir anne ve dogdugu anda torununu gormek isticek tabi.mikrop kapmaz bebek merak etme :))bebegini istersen altin kafes icinde buyut ama ne o bebegi hastaliktan koruyabilirsin nede psikolojik kendini ii hissedebilirsin.bence kendini alistir bu durumlara.hicbirimizin bebeklerine bisy olmadi seninkinide olmaz

    • hmmmm ben doğururken annem ne yapacak hastanede, açıklar mısınız?

    • Facebook'daki tartışmada da aynısını yazdım buraya da yazayım:

      Arzu çok doğru yapıyor. İlk haftalarda bebek bahsettiğiniz altın kafeste kalmalı ve o kafese sınırlı sayıda insanın erişimi olmalı. Çünkü bu sürede bebeğin bağışıklık sistemi ÇOK zayıftır. Anne karnının streril ortamından çıkıp ¨pis¨ dünyamıza gözlerini açıp nefes almaya başlamasıyla yeterince ¨mikroba¨maruz kalıyor zaten. Bunlara bir de zorunlu olmayan miktopları eklemek bebeğin sağlığını tehlikeye atmaktır. Bir müddet sonra bebek yere de bırakılır, başka kucaklara da. Ama ilk haftalar mümkün mertebe korunmalıdır bebek. Eğer siz bunu yapmadıysanız çok yanlış yapmışsınız.

      Annenin hastanede olup olmaması ise kişisel bir tercih. Benim annemle babam da bebeğim dünyaya gelince hastaneye geldiler. Orda beklemediler, anlamı yoktur çünkü saatlerce ayata kapıda beklemenin…

      Eren

  5. Benimde anlatmak istedigim buydu zaten.sevgili arzu zaten kayin validen yada annen kakipta cocugun yaninda aksama kadar kalmaz.zaten dogdugunda soyle bir 2 saat gorseler bile yeter.dogrusu bu.altik kafes olayina gelince o bir tabirdi.zaten bebek ilk dogdugunda sadece 15 gun korudum cocuklarimi.1.5 ay sonra mevlut v.s.miafirler felan.ama kusura bakmayin bunun fazlasinida dogru bulmuyorum.valla masallah cocuklarimin ikiside bu yaslarina kadar hastalik nedir bilmediler.bence ikinci cocukta daha relax olucagina inaniyorum

  6. Arzu hanim yazim uslubunuz cok hos 🙂 annelik boyle bisey iste sizinle hem fikiriz ama maalesef ben bunu basaramadim yani cocugum dogdugu ilk gunden beri minciklanmaya baslandi opturmedim babanin evinden mi getrdin sen bu cocugu diye laf yedim yani onlar elledikce ben icimi yedim sizicok iyi anliyorum

  7. Bebek dogdugu andan itibaren anaya muhtactir ana kokusuna ana ilgisine muhatactir tanimadigi insanlarin minciklamalarina sap suup opmelerine maruz kalmasi hic hos degil

  8. Çok haklısınız… çocuğum için her lafı da yerim.. onun rahatı, güvenliği, sağlığı her zaman başka birisinin ne düşündüğünden önemlidir. Gebertirim! 🙂

  9. Ozmn soyle soyliyim arzu hnm bence ikinci dogumu beklemeden ilk dogumunuzda rahat olmanizi oneririm.sonuc itibari ile ilk dogum yapan siz degilsiniz:))ziraa boyle dusunuyorsunuz ya simdi dogumdan sonra da goruselim bu siteden ozmnki fikirleriniz cooooook farkli olcak.e tabi 29 yasindayim ama bu konuda hakikaten tecrubeliyim

  10. ay bu arada yazmam lazım, eşimin annesi gerçekten çok tatlı bir kadındır… hiç bir şeye de karışmaz kadıncağız ama işte söyleyeceği tuttu:)

  11. Merhaba öncelikle böyle bi yazi yazip hepimize destek oldugunuz icin ayrica teşekkür ederim size.. ben 1 haftalik bi anneyim normal yolla 37 haftalik bi bebek dünyaya getirdim 2.560 kilo dogdu bebegim cevremdekilerin ve hemsirelerin hatasi yüzünden hastanede daha benim emzirmeme firsat kalmadan biberonla mama verdiler ogluma. Bana destek olmak yerine Emzirmeme firsat birakmadiklari icin sütüm 4 gün gelmedi. Sonra arada bir emzirmeye basladim ama o arada mama aldi tabiki. 4 gün mamayi az verdim ki emzireyim diye ama oglum 4. Günün gecesi sabaha kadar agladi doktoruna gittik susuz kalmis bebegi besleyememissin sütün yoksa mamaya baslamaktan baska caren yok dedi ve tedavi amacli serum felan derken oglum o gün hastanede yatti. 5. Gün sütüm öyle bir geldi ki kiyafetlerim mahvoldu. Agrıdan cok fena oldum hatta ama bebegim biberona alistigi icin o gün beni hic emmedi. Cevremdekiler buna bi care bulmak yerine yine mama vermeyi tercih ettiler. Kizmayin bana bu ilk cocugum acemi oldugum icin sonunun böyle olacagini hic tahmin etmedim. O günün gecesi oglumu uyurken oyalayarak bi sekilde emzirdim ama üzerinden neredeyse 1 gün gecmis oldu tabi. Oglumu o gün emzirince gögüslerim olabildigince yumusadi ve bi daha sütüm hic o kadar gelmedi. Su an aciktigi zaman önce gögsümü veriyorum en fazla üc bes defa cekiyo sonra süt gelmiyo bagiriyo tabi öyle olunca yine mama veriyorum. Su an böyle devam ediyoruz ama nasil aci cektigimi nasil üzüldügümü size anlatamam. Denemedigim yol kalmadi pekmez, şerbet, bal, inciri kaynatip suyunu ictim lactamil kullandim su icmekten mahvoldum ama yok sütüm hâlâ cok az 6 saatte iki gögsümden 20 cc bile süt gelmiyor bebegim ac kaldigi icin de cevremdekiler özellikle annem emzirme kampina kesinlikle firsat vermiyor nolur yardim edin bana dayanacak ne gücüm ne de umudum kaldi artik :'(

  12. Tomris hanim merhabalr yazilarinizi okudum yalniz benim problemimle ilgili pek bir sey bulamadım bebegim 2 aydir beni emmiyor cilginca geriye atiyor kendini. avazi ciktigi kadar bagiriyor. ilk ay sadece geceleri ve uykukuyken emiyordu gunduz kasikla anne sutu veriyordum artık uykudayken de uykukuyken de memeyi almiyor tam bir ay oldu 4. ayimizdayiz kendimi o kadr yipratiyor m ve üzülüyorum ki anlatamam emerken ki o bag bambaskaydi. ama kilo kaybi oldu enfeksiyon burin tikanikligi ya da baska bir sey yok. iki aydir gece gunduz sagarak veriyorum onuda yarisi dökülüyor biberonla verdim onuda almiyor sadece uyuklarken 80 cc zorla kafasini saga sola cevirip duruyor. anne sütünü mu istemiyor dedim en son mama aldim bugun onu da icmedi .sutin tadına bakıyorum sekerli balli sut gibi. kendiydeyken de asla kabul etmiyor 10 saat ac biraktim almadi.bugunde yine vermedim biberon memeyi alsin diye ugrasiyorum cocuk kaciyor resmen yani oyle cuk cuk biberonla emen bir bebek degil ondan icmiyor diyeyim.gunde 300 cc ya iciyor ya icmiyor grip oldu hasta zayifladi ne yapacagimi bilmiyorum dr bir sey yok arsizligindan dedi en son. sizce ne yapmaliyim? uyku desen kalmadi sakin olmaya çalışıyorum sütüm var emmiyor lutfrn bir fikriniz oneriniz varsa soyleyin cok minnettar kalicagiz ailecek

  13. Tomris hanim merhabalr yazilarinizi okudum yalniz benim problemimle ilgili pek bir sey bulamadım bebegim 2 aydir beni emmiyor cilginca geriye atiyor kendini. avazi ciktigi kadar bagiriyor. ilk ay sadece geceleri ve uykukuyken emiyordu gunduz kasikla anne sutu veriyordum artık uykudayken de uykukuyken de memeyi almiyor tam bir ay oldu 4. ayimizdayiz kendimi o kadr yipratiyor m ve üzülüyorum ki anlatamam emerken ki o bag bambaskaydi. ama kilo kaybi oldu enfeksiyon burin tikanikligi ya da baska bir sey yok. iki aydir gece gunduz sagarak veriyorum onuda yarisi dökülüyor biberonla verdim onuda almiyor sadece uyuklarken 80 cc zorla kafasini saga sola cevirip duruyor. anne sütünü mu istemiyor dedim en son mama aldim bugun onu da icmedi .sutin tadına bakıyorum sekerli balli sut gibi. kendiydeyken de asla kabul etmiyor 10 saat ac biraktim almadi.bugunde yine vermedim biberon memeyi alsin diye ugrasiyorum cocuk kaciyor resmen yani oyle cuk cuk biberonla emen bir bebek degil ondan icmiyor diyeyim.gunde 300 cc ya iciyor ya icmiyor grip oldu hasta zayifladi ne yapacagimi bilmiyorum dr bir sey yok arsizligindan dedi en son. sizce ne yapmaliyim? uyku desen kalmadi sakin olmaya çalışıyorum sütüm var emmiyor lutfrn bir fikriniz oneriniz varsa soyleyin cok minnettar kalicagiz ailecek

  14. Tomris hanim benim bebegim prameture dogumdan sonra 3 ay gecti vr su an 3 kilo yeni oldi basladim sık emzirmeye ama zayiflamasindan korkuyorum ama sütumdr sanki bir ertis oldu hissediyorum ilk birinci gun cok zorlandi agladi surrkli almak istemedi ama bakti baska biseybyok talim etmeye karar verdi sanirim.ama dun gece 12 de yatti ben gece uyanir diye bekledim acikinca ama tam 5 de uyamdi normal mi boyle devam edeyim mi?

  15. O kadar emeklerle bu kiloya ulasmasina calistik ki simdi zayiflarsa cok uzulurum:(oncedn biberonla 3 saatte 60 ml icerdi simdi benden o kadar cikiyor mudur yerken bilemiyorum.onceden hem biberon aralarda da beni emmek isterdi.doydugunu nerden anlaya bilirim idraririn az yapmaya basladi mesela

Leave a Reply