Başak ve Tuncay’ın Hamilelik Günlüğü — 11.5. Hafta

Tehlike çanları bizim için çalıyor! Sana diyorum tatlı bebeğim. Annen kan vermekten çok korkar ve her defasında tansiyonu düşüp kusarak odayı terk eder. Tahmin et ne oldu. İkili tarama testlerimizin vakti geldi. 5 Temmuz ile 11 Temmuz arası bu testleri yaptırmalıyım. Son görüşmemizde doktorum bu testlerin açılımını çok ayrıntılı bir şekilde anlattı. Bense her zamanki gibi tek bir noktaya takıldım. Merak etme geri kalanını da dinledim. Ama işte şu kan verme olayı… Neyse bunu da hallederiz. 

Birkaç seçenek düşündüm. Mesela kulaklıkla gidebilirim. Kulağımda bangır bangır Coldplay çalarken kan vermek, eski fotoğraflarıma bakarken kan vermek, Madmen’ in gelecek bölüm özetini okurken kan vermek ☺ Aslında son kan verişimde ağlamamıştım. İçimden “Bu an hiç olmadı, biraz sonra kalkıp kapıdan çıkacağım, taksiye bineceğim ve evdeyim” diye kendimi kontrol etmiştim. Baban? O gelmemişti. Kendi kendime gittiğimde böyle işleri daha kolay ve güçlü bir şekilde atlattığıma inanıyor. Onu görünce numaradan ağlamaya ve sızlanmaya başlıyorum, kabul ☺. Bu arada doktorum Şubat başı da olabilir dedi doğum için. Hala geleceğin tam tarih belli değil. 

Bugünlerde evimizde isim konusu açıldığı hızla kapanıyor. Ortak karar veremiyoruz. Henüz cinsiyetin belli değil fakat iki tarafında çeşitli inatlaşmaları son sürat devam etmekte. Tatlı inatlaşmalar bunlar merak etme ☺. Baban her zamanki gibi alttan çalışıyor. Hangi ismi söylersem onunla ilgili çat diye başka bir şey söylüyor. Böyle olunca da benim isimler bir bir rafa kalkmak zorunda kaldı. 

Şu an 11. haftadayız. Vücudumda gözlemlediğim ufak değişimlerden bahsedersem karnımda (göğüs altı – karın altı) bir çizgi belirdi. Bu çizginin üzerinde de hafif tüylenme başladı. Umarım kısa bir süre içinde kaybolurlar. Sen de görsen pek sevmezsin ☹. Bunun dışında öğürmeler tam gaz devam ediyor. Domates kabuğuna, bulaşık makinesi kokusuna, hatta oda parfümüne, tuvalette lavaboyu görmeye… Her şeye öğürebiliyorum. Ama sen annesini seven ve onu düşünen bir çocuksun. 3. aya yaklaştığımız şu günlere kadar anneni dört kere hedef tutturmasını engelleyerek kusturdun ☺. Bu huyunu sevdim. Merhametli olman en çok istediğim şey. Canım yavrum benim… Babanı bu anlarda daha çok seviyorum. Sabah kusarken bana yukarı bak Başak dedi ☺ Suratımızı görmeliydin. Birbirimize baktık ve cümlenin anlamsızlığına güldük. Yukarı baksam ne olacak ki? Banyo paspasına mı çıkarıyım? 

Sana hamile kaldığımdan beri aynı kilodayım. Tamam buna çok takmadım. Ama kilo almalıydım sanırım. Annenin boyu kısa ve kilo bakımından da zayıf bir kadıncağız. Kilomdan hiçbir zaman şikayet etmedim şekerim. Yılın bazı ayları verip bazı ayları alan biriyim. Epeydir gram oynamıyor. Sana iyi bakmadığımı düşünme… Babanla kendimizi parçalıyoruz sana yararlı şeyleri tüketeyim diye. Gerçekten burada da bahsetmeden geçemeyeceğim. Baban en son kuru soğanı bile organik aldı. Seni çok düşünüyor ☺.

Son bir haftamız. Bu hafta ne yapıp edip bir kilo alsam iyi olacak.
Baban seni düşünüyor derken arabamızı da sen geliyorsun diye değiştiriyoruz. Aslında yeni aldığımız arabayı ben daha önce beğendiğimi söylediğimde baban gerek olmadığını, daha spor bir model istediğini söylemişti. Sen daha ağzını açmadın, hemen alındı. Vay be… Yok kıskanmıyorum, neden kıskanacakmışım… Sen rahat et de… 

Seni düşünmeden hiçbir şey almıyor muyuz? Al sana bir örnek. Bugün sipariş ettiğimiz sehpamız geldi. Masa demeyeceksek kendisini sehpa olarak adlandırabiliriz. Zevkli bir seçim olmuş ama sen yürümeye başladığında herkes için sıkıntı olabilir. En çok da senin için… 

Epeydir ertelediğim ehliyet işini önümüzdeki iki ay içinde bitirmem gerekiyor. Seni bir yerlere götürmek için her zaman baban müsait olmayacak.
Her gün yarım saat yürüyorum. Mesela bugün Yıldız Parkı’na gittim. Malta Köşkü etrafında güzel bir yürüyüş yaptım. Seninle de buraya gelmenin hayalini kurdum. Çılgın gibi eğlenebileceğin alan mevcut.
Haftamız işte böyle geçti canım. Seni her geçen gün daha çok özlüyor ve seviyoruz. Folik asit vakti!!! 

Haftaya görüşmek üzere…

Başak