Leyla ile Konuşmalar – Bölüm 4

Leyla, son derece kısık ve sakin sesle meseleye girdi:

– Marissa’nın gojeleri var
– A-A NASIL OLUR!!
– Evet. Var.
– Ama çocukların ojeleri olmaz ki??
– Marissa da bir çocuk. Gojeleri var.
– Çok saçma, annesine söylemeliyim.
– Annesi yapmış
– Ama çocuklar oje sürmez, hiç güzel olmaz. Onlar farklı bir aile biz farklı bir aileyiz
– Ben gidiyorum

Ben gidiyorum diyince eşyalarını toplayıp evden ayrılacak sandım ama sadece odasına çekildi allahtan.
________________________________________________________________

Leyla’dan çarpıcı benzetmeler (ya da benzetememeler):

– Anne bazı babalar benim babama benziyoğ
– Evet Leyla, insan insana benzer
– Ama sen insana benzemiyoğsun
_________________________________________________________________

– Anne benim saçım neden seninki gibi pıvırcık değil?
– Herkesin saçı kıvırcık olmaz Leylacım. Bazılarınınki düz olur.
– Ben bazıları olmak istemiyoğum
_________________________________________________________________

Leyla’yla pek çok şeyin ilkini yaşarken çok ama çok mutlu oluyorum ama sanırım en çok dün mutlu oldum. İlk defa kendisiyle gerçek anlamda gurur duydum.

Bir arkadaşının doğumgününü bowling salonunda kutladık. Çocuklar takımlar oluşturarak oyuna başladılar. Rakip takımdan arkadaşı Maya sıra ona geldiğinde topu kaldıramadı. ¨Baba… Baba…¨ diye epey uzun bir süre seslenerek yardım istedi. Ben de beni değil babasını ister diye düşünerek yanına gitmiyordum ki Leyla:

– Anne Maya’ya yağdım edeğ misin?

dedi.

Ben de acaba gidip yardım etsem mi yoksa kızımın bu son derece düşünceli tavrı karşısında bir müddet oturup ağlasam mı diye birkaç saniye düşünüp ağlamayı ertelemeye karar verdim. Eve dönüş yolunda bol bol ağladım 
_________________________________________________________________

Leylaca “Yapabilecegim bir sey var mi?” sorusu: 

“Bi sey lazim mi yapmam icin?”
_________________________________________________________________

Leylanım’dan bir ilan-ı aşk bölümü daha…

– Anne senin saçların neden pıvırcık?
– Ben de öyle doğmuşum Leylacım. Bazıları düz bazıları da kıvırcık saçla doğar.
– Ben çok beğeniyorum.
– Ay çok mersü!
– Sen benim en sevdiğim kızsın anne
_________________________________________________________________

Yine nerden nasıl ne vesileyle duyup öğrendiğini bir türlü anlamadığım ve kullandığı yere de hayret ettiğim bir laf öğrenmiş Leyla’nım. 

Telefonumu elinde görünce kızdım:

– Leyla n’apıyorsun bu oyuncak değil, sakın alma bir daha! 
– Kaç para ki bu?
_________________________________________________________________

Leyla babasıyla konuşuyor:

– Leyla sen neden bugün böyle davrandın? Çok yaramazlık yaptın.
– Basen çocuklar olur öyle… yapabilir.
_________________________________________________________________

Leylanim’in Türkingcesi renkleniyor giderek:

– Leyla niye bana soyluyorsun sarkiyi, benim dogumgunum degil ki?
– Pretend’iyorum anne…
________________________________________________________________

Leyla geçtiğimiz aylarda maalesef babasını maç seyrederken duydu ve ¨Allah Kahretsin¨i öğrendi. O gün bugündür uygun yerlerde ¨ablam kaaaaretsin¨şeklinde kullanıyor.
________________________________________________________________

Leylanım’ın gözünden annesi:

Leyla ile Konuşmalar Bölüm 1
Leyla ile Konuşmalar Bölüm 2
Leyla ile Konuşmalar Bölüm 3