Naz Kız’ın Hamilelik Günlüğü — 22. Hafta

Normal Doğuma Elveda Mı? 

Hayatı planlamama konusunda hepimizin iyi kötü tecrübeleri vardır; benim çokca var. bundan sebep “hayırlısı” ama kalpten olan literatürüme girmişti; gel gör ki gerçekten herşeyin HAYIRLISI… 

Size geçen hafta Atıl Hoca’nın Plasenta Previa Totalis teşhisini yazmıştım. Yani plasenta rahim ağzına yerleşmiş. Bu da kanama, erken doğum, normal doğuma veda gibi durumları doğuruyordu. Dün kendi doktorumda rutin kontrolüm vardı. Raporları verdim, “plasenta kendini kurtaramamış gibi” dedi ve alttan muayene etti. Bu muayene ile yukarıdan muayne farkını da burada öğrendik. Plasenta Previa varmış ama totalis değilmiş; marjinalmiş. Yani plasenta ile rahim arasında 1 cm. var. Bu yukarıdan bakıldığında gözükmediğinden yanlış teşhis olmuş ama bu da süper bir haber değil ama dipdibe olmalarından daha iyi bir haber. Aşağıdaki görsel durumu daha iyi anlatabilir. 

Rahim ağzı kalınlığı da iyi dedi. Ama benim içime su serpilmedi; normal doğum için büyük hayallerim vardı, hayırlısını istiyordum ama normal doğum ile hayatımın değişeceğini biliyordum; zaten iğne, dikiş, operasyon bunlar kaldırabildiğim mevzular değildir ama gel gör ki mecbur kalacak gibi duruyoruz…
 

Tabii ki herşeyden önemlisi bebeğimiz ve maşallah gayet iyiydi. 463 gr. olmuş. Çok hareketli. Ultrasonu hiç sevmiyor sanırım, döndü durdu içimde. Aşırı akıntım için de test yapıldı, o da temiz çıktı. Kiloda gol yedim, toplamda 7 kilo aldım; bunun 2 kilosunu zaten son 2 haftada aldım. Ayrıca iç geçmeler, tansiyon atakları vb haller doktorumda “acaba hipoglisemi mi?” sorusunu doğurdu, 1 ay sonra şeker yüklemesi yapılacak ama biz diyete girdik. Bu şekilde kilo almaya devam edemeyiz dedi ki çok haklı şimdiden çok rahatsızlık hissediyorum. Plasenta Previa’dan dolayı yoga ve pilatesi bırakıyoruz. Yüzmeye abartmadan, yorulmadan devam edebilirmişim. Sakin yürüyüşler devam; “günlük hayatta yaptığım hareketler daha sakin olsun” dedi. Aşırı kasık ağrım için de yapacak birşey yokmuş. 

Ve esas soru; normal doğum… Eğer olası bir kanamam olur ve bu zamanda yukarı çıkma olmazsa normal doğuma elveda diyoruz. Bu bayağı moralimi bozdu. Doktorum da durumu fark etti ve bana uzun uzun bunun benimle veya onunla alakası olmadığını, fiziksel koşullardan olduğunu, ayrıca henüz belli olan birşey olmadığını ısrarla belirtti. Ama sohbet arasında “senin gibi normal doğumu çok isteyen insanlar yapamayınca çok üzülüyorum” dedi. Ben oradan anlayacağımı anladım zaten. Eşim de bana kızıyor sürekli; bebek sağlıklı, şükret, sezeryan olsun farketmez bla bla bla… Ama ben öyle hissedemiyorum işte; bedenime, bebeğime yalvarıyorum; beni yarı yolda bırakmasınlar ve hayallerimiz gerçek olsun diye… 

Bir konu da uyku pozisyonu idi. Her kaynak sola doğru yatmam gerektiğiniz, bebeğe en iyi kan akışının ve beslenmenin bu pozisyonda olduğunu okumuştum. Ama ben en çok sırt üstü rahat ediyorum. Doktoruma bunu da sordum; “nasıl rahatsan, öyle yat, bebeğin de o zaman rahat eder” dedi. Sırt üstü niye yatılmaması gerektiğini de anlattı. Aort damarı kalpten gelip, mide- bağırsak- karın bölgesinin arkasından dolanıp karın içinde göbek hizasında ikiye ayrılırmış. Hamile kadın sırt üstü yattığında bu damara baskı uygulandığından damar tıkanıklığı olabilirmiş. Ama şu dönemde bebeğim de çok ağır olmadığından böyle birşey olmazmış. Zaten yakında sırt ağrılarımdan dolayı sırt üstü yatamayacağım sanırım. En büyük zorluk da yatakta dönmek oluyor; kasıklarım feci ağırıyor. Bu kasık ağrıları herkeste aynı değil tabi. benim gibi endometriozisi olanlarda daha şiddetli sanırım. Yapışıklıklarım rahim büyüdükçe yerinden kopuyormuş, ağrıyı yapan oymuş. Hayalimde sürekli çamaşır ipine asılı yaratıklar hayal ediyorum ve onlardan kurtulacağım için çok mutluyum ☺.  

Yukarıdaki de haftaki halimiz;

Hamile olmadan öncede ayaklarım, özellikle sağ ayağım, ayak bileğim şişerdi; geçen yaz doktora gittik, damarlara bakıldı, kalbe bakıldı vs ama birşey bulunmadı. Ailece genetik bir ayak şişliğimiz var ama sebebi bulunmadı, ayaklarımı hep yüksekte tutuyorum, 10 yaşımdan beri tuzlu yemem ve su da içiyorum ama durum bu; sizin bir öneriniz olur mu? 

Geçen hafta birçok bebek alışveriş sitesine üye oldum, indirimleri takibe başladım; geçen hafta ufak tefek birşeyler bile aldım. Biliyorum çokca erken ama içimden geldi. Iyi ki de gelmiş; bugün aldıklarım geldi; içimde güller açtı. Yine şükürlerden şükür beğendim… 

Hamilelik güzel bir duygu, rahat geçiriyor olmak güzel bir lüks; sonrasnda nasıl bir deliliğin beni, bizi beklediğini hissedebiliyorum. Bir yandan delice sevdiğin bir ufaklık; diğer yandan bu işin zorlukları, püf noktaları, iyi anne olmaya çalışmak; eşinle aynı çizgide durmak, bebeği sağlıkla, huzurla, aşkla büyütmek, endişelerinden sıyrılmak; bir bünye hepsini birden taşıyıp, ne kadar güçlü olabilir ki diyorum… cevabını ancak yaşayınca vereceğim bir gerçek… 

Haftaya görüşmek umuduyla… Sevgiler,

Nazlı