Naz Kız’ın Hamilelik Günlüğü — 25. Hafta

Dil Çıkaran Evlat Anasıyım ☺ 

Herkese Merhaba!

Bugün yüzümde sürekli anlamsız koca koca gülümseler var ☺. Bu hafta bebeğimizi gördük; o kadar güzeldi ki, heyecanım hala geçmedi…
25. hafta kontrolümüz Salı günüydü; size daha önce şeker yüklemesi yapılacağını, doktorumun sağlıklı beslenmeme ragmen haftada 1 kilo almama takıldığını, hipoglisemiden şüphelendiğinden bahsetmiştim. Muayenede önce açlık şekerime bakıldı, 100 ün altında olması gerekiyormuş, benim 76 çıktı, maşallah… Sonra 1 bardak şekerli su içtim; inanılmaz ağır geldi; uyku bastırdı. Sonuç için 1 saat beklemek gerekiyormuş; o arada muayene olduk. Oğlumuz tam 886 gr. olmuş; gelişimi 1,5 hafta önde ve suyum çok fazlaymış. Suyumun fazla olması ultrasonda bebeğimizi daha net görmemiz için şahane bir fırsattı ama tabii iyi bir şey değilmiş. Bu konuya sonra geleceğim; önce beni heyecanlandıran sahneleri paylaşmak istiyorum. 

Doktoruma sağ yanımda çok tekme hissettiğimi söyledim, ilk oraya baktı; gerçekten de ayakları oradaydı; parmaklarına kadar gördük. Sonra eliyle ayağını tutup, ağzına götürdü ☺. Muazzam bir andı… Sonra da bize dil çıkardı, hem de birkaç kere. Yüzünü ilk defa çok net gördük; doktorumuz kız güzellliği var dedi. Eşim o kadar güzel bir bebekmiş ki, hiç şaşırmadım. Bakın şu güzelliğe ☺ 

Ben de fena değilmişim, sarışın, mavi gözlü ve kıvırcık saçlı… Şimdi ise alakam yok ☺. Bu arada aklıma birşey takılmıştı; karnımda seslere tepki verdiğini sanıyoruz. Özellikle ultrasonda doktorum kalp atışını duymak için birşeyi açtığında sürekli tepki veriyor. Benim de aklıma “bu bebe duyuyor mu o zaman?” sorusu geldi. Bildiğiniz üzere annem –babam sağır ve dilsiz. Dolayısıyla bende de bir “acaba öyle olur mu?” kaygısı hep var. Bunu doktoruma sorduk; o da “aa evet duyuyor tabi” dedi. Bir kez daha dünyalar benim oldu ☺. Şimdilik oğlumuzun duyduğunu varsayıyoruz. 

Akıntım hala devam ediyor, onun için yine örnek alıp, test yaptı; maşallah temiz. Sağ böbrek tarafımda bir ağrı var yaklaşık 3-4 haftadır. Bazen hamilelerde böbrekte sıvı birikirmiş; ona da baktı; o da temiz. ayak şişliğim için bir önerisi olamadı. (Ama bizim alternatif tıpcı diyebileceğim Kadir ustamız bana şunu önerdi; dizlerine kadar ayaklarını kovada suya sok; içine 2 çorba kaşığı kaya tuzu ve ½ litre sirke dök, bekle. Bunu şiştiği heran yapabilirmişim; benim her akşam şişiyor ☺ henüz denemedim, deneyeceğim…)
Toplamda 9 kilo aldım; çok dedi ama zaten son dönemdeki hızlı kilo almamı şekere bağlamıştı ki ve 1 saat doldu, tekrar parmaktan kan alındı ve 140 altında olması gereken değer 96 çıktııııııııı!!!!!! ☺. Yani hamilelik şekerim de yokmuş. Tabii bu yine de sıkı bir diyet yapmayacağım anlamına gelmiyor, “sağlıklı beslenmeye devam” dedi… 

Gelelim oğluşun büyüklüğüne ve fazla su olmasına… gelişimi 1, 5 hafta önden gidiyormuş; “herşey zamanında iyidir” dedi doktorumuz. Suyun çok olması bebeğimizi çok net görmemizi sağlasa da, suyun çokluğu ve bebeğin iriliği karnımı gördüğünüz gibi kocaman yaptı ve bu da erken gelmesine sebep olabilirmiş. Veya elimde kalan %50 normal doğum şansını azıcık zorlayabilirmiş. Zaten plasenta previa marjinal nedeni ile erken gelmesi ve sezeryan gündemde ve üstüne bir de bu konu ile çarpı iki kere gündemime girmiş oldu. Bu arada plasentaya da baktık, hala aşağıda ama bebeğin bu iriliği ile yukarı çıkacağını varsayan bir doktorum var. Umarım öyle olur. Her akşam 40-45 dakika yürüyüşe devam dedi; yüzmeye, tatile çıkmaya, uçağa binmeye de onay aldık. Benim daha önce çizdiğim kara tablo yokmuş aslında; her sağlıklı hamile gibi takılabilirmişim; sadece biraz daha dikkatli olmak koşulu ile… 

Dün bir Doula toplantısına katıldım. Eşim de gelecekti ama hafif ateşli, grip oldu. Oysa çok isterdim ilk resmi hamilelik ortamımızı birlikte paylaşmayı. Doulalığın ne olduğu üzerine konuştuk, kendimizi anlattık; gönüllü Doula’lardan kendimize birini seçtik. Ben 4. Sınıfta olan bir çocuk annesi Ayşegül ile eşleştim. Haftaya görüşüp, neler yapabileceğimize bakacağız. Bazen BYBO sayesinde çok daha fazla şey bildiğim kibrine kapılıyorum ama çaktırmıyorum ☺. İşimin yoğunluğu nedeni ile facebooktaki BYBO grubuna çok nadir bakabiliyorum. Bazen ilginç şeyler oluyor, yorum bırakıyorum ama sonra takibi kaçırıyorum… Ama o ara ara gözatmalar ile neler öğrenmişim neler… Geçen gün kendimi emzirme üzerine konuşurken buldum; sanırsın bütün BYBO bebelerini emzirdim ☺. Varlığınızı bilmek güzel… Başın sıkışınca soracak bir sürü güzel kalpli anne babanın biryerde olduğunu bilmek rahatlatıcı…
Biz iyiyiz dostlar; inşallah daha iyi olacağız. 

Ilginç bir şekilde “erken doğum” çok gündemde (bazen bir espri içinde, bazen doktor lügatında, bazen işverenimin – erken doğur, çok işimiz var- esprisinde) Umarım vaktinde ve sağlığı ile gelir bebeğim. Bu arada çok ilginçtir ki yatağı, karyolası, ana kucağı (hem de 2 tane) puseti, bir sürü badisi, çorabı, hırkası oldu oğlumun; kısmetiyle gelmek buysa çok şükür ☺ Bir de adımızla gelirsek, ohh bizden iyisi olmaz… (Ben ona hep Ateş diyeceğim galiba ☺)
İnşallah bebeğim sağlığı ile gelsin, büyüsün; ben de herşeyini elimden geldiğince paylaşacağım; müthiş bir dayanışma; çok hoşuma gitti ☺. Bazen bit pazarı görüyorum BYBO fb sayfasında ama diyorum ya takip edemiyorum; bundan sonra daha dikkat edeceğim. 

Evet farkındaysanız geçen haftadan eser kalmadı; çok şükür kelebekler uçuyor içimizde…
Hepinizin yüzünde güller açsın e mi ☺.

Gelecek yazıda görüşmek üzere…

Sevgiler,

Nazlı 

NOT: Uzun zamandır eşimden bahsetmiyorum; o da iyi; biz de iyiyiz; karnım büyüdükçe yüzündeki tebessüm artıyor ve “hep böyle kal” diyor ☺. iyi mi bir şey diyor, kötü mü? ☺