Züleyha’nın Bebek Yapım Günlüğü — 4. Bölüm

Selamlar ballar, 

Günlüğümün üçüncü bölümünde benim için çok, çok heyecanlı bir yerinde kalmıştım. Onca telaşlı ve yorucu beklemeden sonra, geldi çattı regl günü. Bırakın gününü, yıllardır gerçekleşeceği saati bile bilen ben o noktada da tutuştum. “Ya stresten gecikirse, ya ben bebek sanırsam, ya bir de kendimi böyle hırpalarsam?”
Kendime yaptığım eziyeti, bin karat desem kimseye satamam; öyle pis! Dilerim biraz akıllanmışımdır da, hayatım boyunca bir daha asla bu kadar incitmem kendimi. 

Reglim gecikti, evet. Sevinemedim bile. Anlayamadım. Onca yıldır sadece bir kez, bir gün gecikmişti reglim ama ben o lanet gebelik testlerinden beri kendimi hep en kötüsüne hazırladığım için “iyi” olma ihtimali sanki çok azdı. Ne üzülüyor, ne seviniyordum. Hem üzülüyor, hem seviniyordum. Kocam eve gelince regl olmadım diye boynuna atladım, stresten de olabilir diye yarım saat ağladım. Sabahı zor ettim. Ertesi gün yine fırladım evin karşısındaki hastaneye. “İki gün geçsin demiştiniz ama bir gün gecikti, belli olur mu? Dayanamadım.” dedim. Kadın benden kurtuluşu olmadığını anladı, aldı kanımı. 3 saat sonra aldım sonucu. Elimde bir kağıt, koşa koşa eve geldim. Niye acaba? Kağıt bana baktı, ben kağıda baktım bir süre. “H 211,06 ne be? 3. Trimester’i çizmiş, niye çizmiş?” Doktor arkadaşımı arıyorum, açmıyor.
İnternetten baktım. “10’dan büyük olmalı… Bende 211,06?” Kalbim bir an durdu sanırım. Beynim de durdu. 10 mu büyük, 211 mi diye düşünür mü insan? Ağlamaya başladım sevinçten.
Evle arasını su yolu yaptığım hastaneye yeniden, terlikle koştum.

“Gebelik başlamış. Ama ultrasonda şu an görünmez.”
Ne demek gebelik başlamış, ne gebeliği? Kimde başlamış? 

Şokumu mazur görün lütfen. Hipotiroid sebebiyle, ilk doktorum tarafından yüzüme vurulan “Senin çocuğun olmaz.”dan beri çok zaman geçti ama etkisi bir türlü geçmedi. Bunca telaş, bunca merak, bunca korku hep ondan. Acaba gidip, sonuç kağıdıyla ağzına ağzına vursam mı? 

Bal Eren 12 haftadan önce ilan etmemeyi tercih ettiği ve bunu grupta dile getirdiği için bugünü bekledik, günlüğüm de biraz kaydı haliyle. Bugün 12. haftanın içerisindeyim, 5 günden bir şey olmasın artık, söyledim gitti! 🙂 Bu da orada olduğunu gördüğüm ilk günden. Delirecek gibi olmuştum sevinçten. Hala bir tarafım inanamıyor ama…

O tam bir Bebek Yapım Bakım Onarım bebeği! Yaklaşık 3 senedir ona blogtan, Facebook sayfasından ve gruptan hazırlanıyorum. İlk denemede başarılı olmanın sebebinin BYBO ve Eren olduğuna tüm kalbimle inanıyorum. Gebe kalmak için önerdiği birçok şeyi eksiksiz yaptım. Kahve delisi olmama rağmen hiç diyebilecek kadar azalttım, şekeri de aynı şekilde. Spor ve meditasyon yaptım, kendimi stresten arındırdım. Ateşimi takip ettim ve daha birçok şey… Minnettarım, çok!

Bundan sonra gruba çok daha fazla ihtiyacım var, bıkmayın benden olur mu? 

6. haftaya kadar hiçbir belirtisi olmayan ben, o hafta başlayan bulantıları da psikolojik sandım. 8. hafta çıkarmaya başladım, 9. haftadan beri banyoda sabahladığım oluyor. Zor bir ilk trimester geçiriyorum. Hipotiroid sebebiyle, sabah yataktan çıkmadan kraker yemek gibi önerilen bazı şeyleri yapamıyorum. Uyandığımda hormon almam ve bir saat beklemem lazım. Zencefil çayı içmek, zencefil koklamak, yeşil nane çiğnemek, beyaz leblebi yemek, o lanet çucuk krakerler, grisini… Artık faydasız. İki gündür hele bir kaşık su içsem çıkarıyorum. “Ağzıma sürmem!” dediğim nane şekerlerine mum oldum -ki bu beni çıldırtıyor. Nefes alamayacak hale geliyorum bazen. Şu an fazlaca çaresizim, dilerim bir an önce biter.

Yorgunum bugünlerde, çok güçsüzüm. Doktorum yakın arkadaşım olduğu ve beni bildiği için bu günlerde alınabilecek her türlü ilacı, serumu benden uzak tutuyor. Bu benim için harikulade! Sabır, diyor sadece. Sabrediyorum. Dualarınızı, iyi enerjilerinizi bekliyorum. Dilerim isteyen herkes en az benim kadar hızlı kavuşur lokumuna!

“Ben rozetimi kendimce sergileyeceğim günü bekliyorum.” demiştim. İşte, hafif çıkıntılanmaya başlayan karnımda. Sanırım, oralarda bir yerde bizimki. 

Haftaya görüşmek üzere…

Öpüyorum, tek tek kucaklıyorum!

Züleyha