Haftanın Kitabı — Mış Gibi

Merhaba BYBO,

Kitaplara olan bağlılığımı düşününce aklıma gelen en eski anı, 8 yaşındayken kocaman bir salonun duvarını kaplayan kocaman bir kitaplığın önünde hayranlıkla kalakaldığım an. Maalesef bizim evimizde değildi o kocaman kitaplık. Aksine “Ben kitap okumayı hiç sevmiyorum ya” diyen arkadaşımın evinde. O eve ilk ve son gidişim olmuştu ama içimden “Bir gün mutlaka benim de böyle bir kitaplığım olacak” diye geçirdiğimi çok iyi hatırlıyorum. “Bir çocuğum olursa kitap okumayı sevmesi için elimden geleni yapacağım” dememişimdir muhtemelen; 8 yaş için epey ütopik bir düşünce olurdu.
O günlerde ve sonrasında kitaplarda aram her zaman çok iyiydi. Oğlumun doğumundan sonra ise çocuk kitaplarının büyülü dünyasına tekrar adım attım. Benim çocukluğumda olanlardan çok daha mükemmel kitaplarla dolu bir dünya. Akşam uyumadan önce kitap okuyacağımız anları iple çektirecek kadar güzel kitaplar.
Devamını getirmeyi umduğum yazılarımın ilkini, oğlumun kitapları arasında en sevdiklerimden birine ayırdım. Peter Reynolds’un Mış Gibi kitabı. 

Kahramanımız Ramon resim yapmayı çok ama çok seven bir çocuk. Her an her yerde resim yapabiliyor. Bir gün masada duran vazoyu çizmeye çalışırken, ağabeyi gelip resmiyle dalga geçiyor. Bu Ramon’u çok üzüyor. Bundan sonra çok daha güzel resimler yapmak zorunda hissediyor kendini. Ama artık hiçbir resmi güzel görünmüyor gözüne. Hepsini buruşturup atıyor. Bir gün küçük kızkardeşini fırlattığı resimleri alıp kaçarken yakalıyor. Kardeşinin odasına girdiğinde, bütün resimlerinin duvarda asılı olduğunu görüyor. Ramon bu resimlerin kötü olduğunu, neden bunları duvarına astığını soruyor kızkardeşine. “Hiç de kötü değil, bak şu resme ne kadar güzel, sanki vazoyMUŞ GİBİ” cevabını alıyor. “VazoyMUŞ GİBİ”… O anda Ramon sırtından büyük bir yük kalktığını hissediyor. Resimleri gerçek nesnelere birebir benzemek zorunda değil. İçinden geldiği gibi, mış gibi çizebilir. Aklına bir sürü fikir gelmeye başlıyor. Bir süre sonra aklına gelen dizeleri de yazmaya başlıyor. Kafasında onu kısıtlayan hiçbir kural yok. ŞiirMİŞ GİBİ yazıyor sadece. Ramon artık çok mutlu. Hatta mutluluğunu bile tanımlamaya çalışmıyor. Sadece hissediyor, yaşıyor.
Mış Gibi çok uzun bir kitap değil. Ama içerdiği kavramların anlamlandırılması açısından 5 yaş ve üstü bir kitap olduğunu düşünüyorum. Çocukların sanatsal üretimlerinde “güzel” “gerçeğe en yakın” olmak gibi kaygıları aşmaları, özgürce ve sadece mutlu olmak için üretmeleri mesajını veren kitap Altın Kitaplar yayınevinden çıkmış. 

Şimdiden iyi okumalar…

Meltem Altan