Bilemediğiniz için de kendinizi suçlu ya da yetersiz hissetmenize gerek yok. Uzmanlar dahi, bu tür sapkınlıkları ancak adli vakalar olduğu takdirde teşhis edebiliyorlar. Pedofili teşhisi için çeşitli psiko-fizyolojik testler yapılır. Tedavi için ise, bilişsel-davranışsal terapi yanıt vermediğinde kimyasal ya da fiziksel hadım gibi yöntemlere başvurulabilinir. Pedofiller her cinsiyet ve yönelimdeki çocuğa ilgi duyabilirler. Cinsiyet, riski artırıcı bir faktör değildir. Bir pedofil de kendi cinsiyetindeki ya da karşı cinsiyetteki çocuğa da cinsel ilgi duyabilir. Cinsel istismara uğrayan çocukların yarısından fazlasının yakın çevresindeki insanlar tarafından taciz ediliği düşünüldüğünde, pedofiliyi de uzaklarda aramaya gerek yok. Çocukta fiziksel semptom belirtileri de olmak zorunda değil. Pedofiller, çocuğa görünür bir şiddet uygulamadan, onu kandırarak, tacizi bir oyun gibi göstermeye çalışarak da amaçlarına ulaşabilirler.
Bütün bunlar ne demek oluyor? Siz, bir kişinin pedofil olduğunu anlayamazsınız. Bu, çevrenizdeki her yetişkini potansiyel pedofil olarak algılamak için geçerli bir sebep değil. Çünkü, böyle bir korkuyla yaşamanız ve çocuğunuza da bu korkuyu aşılamanız bambaşka sorunlara sebep olacaktır. Fakat belli önlemler almanız mümkün.
Öncelikle cinsel istismarın çocuktaki semptomlarını değerlendirmeniz gerekiyor. İkincisi de, bu semptomları göstermesi güç yaşlarda ise, tabii ki istismara yol açabilecek ortamlardan çocuğu uzak tutmanız gerekiyor. Bu, herhangi bir yetişkinle uzun süre baş başa kalması olabilir. Cinsel istismara uğrayan çocukların 1/3’ü fark edilecek bir semptom sergilemeyebiliyor. Yaygın semptomlardan bazıları, cinsellikle ilgili daha önce karşılaşmadığını düşündüğünüz durumlarla ilgili bilgi sahibi olması, cinselliği çağrıştıran davranışlarda bulunması (mastürbasyonla karıştırmayın lütfen), duygusal ve davranışsal değişimler (birçok nedeni olabilir), tacizciye yönelik korku ve kaçma davranışları, kabus görme, iştah değişimi, altına kaçırma vb. Gördüğünüz gibi anlamak oldukça zor. Çünkü bu semptomların birçok nedeni olabilir. Bir çalışma, kadınların, çocuğun cinsel istismara uğradığını, erkeklerden daha önce fark ettiğini gösteriyor.
Bunlar olası semptomlar. Peki, önlemler nelerdir? Çoğu, aklıselimle karar verebileceğiniz önlemler. Fakat benim sözünü etmek istediğim esas konu, bu önlemlerden sadece biri: Sizin sosyal medya kullanım şekliniz.
Bebek Yapım Bakım Onarım’a arkadaşlarınızı eklediğinizde ya da insanlar kendileri katılmak istediğinizde profillerini inceleyip, onları üyeliğe kabul ediyoruz. Tabii ki bunun için bir gruba üye olmak istemeniz gerekmez. Herhangi bir etkileşimde bulunduğunuzda, herhangi bir insan da sizin profil linkinize tıklayabilir. Sadece Facebook’u kullanım şeklinizden ve olmayan güvenlik ayarlarınızdan, nerede yaşadığınızı, günlük rutininizi, hayatınızdaki önemli günleri, medeni halinizi, çocuğunuzun yaşını, gittiği anaokulunu, bakıcısının adını ve zaman zaman ev ve çoğu zaman iş adresinizi öğrenmek mümkün. Cinsel istismar ve pedofili çoğunlukla yakın çevre kaynaklıdır dedik fakat siz bütün dünyaya bir istismar cenneti sağlıyorsunuz. Çocuklarınızı siz yaptınız, beğendiniz, herkese beğendirmek istiyorsunuz. Bu anlaşılır bir güdü. Fakat, öncelikle, bu teşhirde çocuğunuzun rızası yok. Olsaydı dahi, rıza verecek yaşta değil. İkincisi, pedofillere sırf çocuğunuzun halka açık fotoğraflarıyla sağladığınız materyal miktarı dehşet verici. Size gayet doğal ve masum gelen bir poz, bir pedofil gözünden cinselliğe davet olarak algılanıyor. Buna inanmanız güç, ama bu yüzleşmeniz gereken bir gerçek. Ben çocuğumu her halükarda koruyorum, görsel olarak bir pedofilin sapkın düşüncelerine kaynak sağlamakta bir sakınca yok, zaten her yer çocuk resmi dolu diyorsanız, bilmiyorum, belki siz de haklısınızdır.
Bu yazıyı, özellikle bir profilde gördüğüm torun fotoğraflarından sonra yazmak istedim. 5 yaşlarında bir kız çocuğu, belli ki medyada karşılaştığı kadın imgelerini taklit edecek şekilde onlarca poz vermişti. Fotoğrafların hepsi halka açıktı. Güvenlik ayarlarınızı değiştirseniz dahi, araştırmalar, insanların sosyal medyada etkileşim içinde bulundukları insanların neredeyse yarısını tanımadıklarını gösteriyor. Bir pedofilin, sosyal medyada karşılaştığı bir fotoğraf üzerine kendine sanrısal bir davet çıkarıp, çocuğun hayatına bir ucundan girmeye çabalaması sadece kurgu dünyasında karşılaşılan bir korku hikayesi değil. Birçok pedofil anlatısında da paylaşılan sıradan ve kolay bir yöntem. Eskiden, günümüzün her saatini kendimizi ve çocuğumuzu saat başı beğendirmeye ihtiyaç duymadan da yaşayabiliyorduk.
Gelin, onların güvenliği için, onlar kendi rızalarıyla kendilerini beğendirmeye karar verene dek, ev içinde “beğen” tuşuna basıp kendi “Maşaallah prensesime, paşama (!)” yorumlarımızla yetinelim.
Cansu Özge Özmen
Referanslar:
[1] Ray Blanchard. The DSM Diagnostic Criteria for Pedophilia. Archives of Sexual
BehaviorApril 2010, Volume 39, Issue 2, pp 304-316[2] Kendall-Tackett, Kathleen A.; Williams, Linda M.; Finkelhor, DavidImpact of
sexual abuse on children: A review and synthesis of recent empirical studies. Psychological Bulletin, Vol 113(1), Jan
1993, 164-180[3] Lane Geddie Pullins, Jennifer D. Jones. Parental
Knowledge of Child Sexual Abuse Symptoms. Journal of Child Sexual Abuse, 2006,
15:4, 1-18
- Evde Cilt Bakımı - 10/31/2017
- Çocuğumun Bağışıklık Sistemini Nasıl Güçlendiririm? - 10/23/2017
- Çocuğun Şiddet Eğilimlerini Nasıl Yok Edebiliriz? - 10/10/2017
Biz ne kadar masum düşünsek de maalesef durum bu .