Uyku Eğitimi Zararlı Mıdır?

A close look at the research, however, does not actually provide evidence that bouts of crying associated with sleep training affect brain development. Several papers Sears cites involved studies of rats. Other research showed that babies who cry excessively are more likely to suffer from, for example, attention-deficit/hyperactivity disorder, but it’s not clear if they cry because of underlying neurological problems that later manifest as ADHD or whether the crying causes the ADHD.

Time diyor ki: Araştırmalara yakından bakınca uyku eğitimi nedenli ağlamaların (ben ağlama değil bağırma diyorum) beyin gelişimini etkilediğine dair bulgu yok aslında. Sears’ın referans verdiği birkaç makale farelerle yapılan çalışmalardan bahsediyor. Diğer çalışmalar aşırı ağlayan bebeklerin dikkat bozukluğu/ hiperaktivite (ADHD) gibi rahatsızlıklar yaşama ihtimalinin olduğunu ancak bu ağlamalar ADHD’ye mi neden oluyor yoksa ağlamalar sonradan kendini ADHD olarak gösteren nörolojik problemler kaynaklı mı, kesin değil.

Bu arada ÖNEMLİ not: bahsi edilen ağlamalar şiddetli ağlamalar. Uzun süren şiddetli ağlamalar… Bebeğin acı çektiğinin belli olduğu ağlamalar… Benim uyku eğitimi adlı yazımda bahsini ettiğim müsaade edilen bağırmalar değil yani. Bu kısmı da netleştirelim. Ha, bu ne demek? siz eğer 7 saat boyunca bebeğinizi acı çekmeye terkedecek yapıda bir anneyseniz elbette ki çocuğunuz güven problemli olacaktır. Siz o uyku eğitimini verseniz de vermeseniz de çocuğunuz problemli olacaktır. Ben burdan size onun garantisini veriyorum!

Bu noktada devreye bahsettiğim bilgi- bilinç şartı giriyor, bebeğinizi tanıma şartı giriyor: Hangi noktada bebeğinizin acı çektiğini anlamak ve her ne yapıyorsanız derhal son vermek zorundasınız. Bunu yapamıyorsanız uyku eğitimi vermeyiniz lütfen bebeğinize…

Gelelim literatürün konu hakkında neler söylediğine:

1- Aralık 26, 2006’da Sleep Dergisi’nde yayınlanan bir çalışma ebeveynlik yöntemleri ve uyku yaklaşımları konularını inceleyen kitapları karşılaştırmış. Bu kitaplardan:

• %28’i birlikte uyumaya teşvik ediyor

• %40’ı birlikte uyumaya karşı çıkıyor

• %32’si ise birlikte uyumak konusuna tarafsız yaklaşıyor

• %61’i uyku eğitimine teşvik ediyor

• %31’i uyku eğitimine karşı çıkıyor

• %8’i ise uyku eğitimine tarafsız yaklaşıyor

Yani: O sık sık referans gösterilen ¨Uzman¨lar ÇOĞUNLUKLA uyku eğitimini destekliyor ve birlikte uyumayı tavsiye etmiyorlar. Elbette azınlıkta kalanların görüşlerine değer verip onları dikkate alabilirsiniz. Bu da bir tercihtir ama bunları baz alarak korku hikayeleri yaratmayınız.

2- Avustralya’da yapılan ve Pediatrics Dergisi’nde yayınlanan bir çalışmanın sonuçlarına göre uyku eğitiminin (sanılanın aksine) bebeklerin gelişimine ve sağlığına HİÇBİR olumsuz etkisi yok! Çalışma ortalama 7 aylık olan 225 bebek üzerinde yapılmış ve bu bebekler 6 yaşına kadar gözlemlenmiş. Çıkan sonuç; uyku eğitimi alan çocukların uzun vadede ne duygusal ne de psiko-sosyal açıdan herhangi bir zarar görmedikleri yönünde.
Bu çalışmada uyku eğitimi alan bebekler benim tavsiye ettiğim yöntemle eğitilmişler. Yani camping out (siz odadayken bebeğin kendi kendine uyumayı öğrenmesi) ve controlled comforting- graduated extinction (belli aralıklarla bebeğin bağırmasına cevap verme).

3- Bebeklerin ağlamalarına (tekrar edeyim: ben bağırmalarına diyorum) izin vermenin beyinlerine zarar verdiğini söyleyenlerin referans aldıkları çalışmalar yetimhanede yetişen, sürekli ihmal edilen bebeklerin üzerinde yapılan çalışmalardır. Bu bebekleirn yaşadıkları kronik ve ¨toksik¨olarak tanımladığımız strestir. Beyinlerindeki zarar uyku eğitimi kaynaklı değil, ihmal kaynaklıdır. Bunları göstererek bebeklerine uyku eğitimi vermiş olan ben ve benim gibi binlerce ebeveyni bunun zararlı olduğuna ikna etmek zordur. Yukarıda da belirttiğim gibi: sürekli olarak bebeğinizi ihmal etmeniz durumunda uyku eğitimi varsa da yoksa da beyni zarar görecektir.