Arzu’nun Hamilelik Günlüğü- 39. Hafta

Herkese Merhaba,

Bu haftaya doktor kontrolü ile başladık. Bebeğimiz rahat, doğum yolunda ilerliyor, başı pelviste, artık kocaman bir bebek 3700 gr civarı gözüküyor. Eh, bizden de küçük bebek çıkmaz tabii… Sima dedi ki ¨Ultrasonda gözüktüğünden daha az çıkıyor zaten…¨ NST ile tanıştık. Uykumu getirdi pıt pıt pıt pıt. Kocam elimi tuttu, grafiği izledik. 

NST nasıl yapılıyor? 

Doktorumuzun muayenehanesinde bir oda var, oradaki yatak-yastıklara yan yattım. Hemşire, karnıma 1-2 elektrod taktı… Bebeğimizin dakikadaki kalp atışlarını dinlemeye başladık, benim elimde de bir buton vardı, hareket hissettiğimde bu butona basmam gerekiyordu.
Basit bir mantığı var: bebeğimiz hareket ettiğinde kalp atışlarının da hızlanması bekleniyor… Öyle de oldu… bu sonuca ¨reaktif¨ deniyor… biz bayağı konsantre olduk 15 dakikada: 

– Anaaa hareket etti 

– Bas bas düğmeye bas 

– Kalbi hızlanıyor! 

– Hareket ediyor mu? 

– Ediyor… ediyor 

– Bas bas düğmeye bas  

– ufff koşmaya başladı… 

– Bastım şimdi!

Sonra alışınca sakinleştik:) Uykum geldi… Tam uyurken, grafik sonuçlandı… Kalp elektrosu gibi bir grafik çıkıyor, doktorunuz ona bakıp: ¨Hmmm reaktif, güzel¨ diyor
Sonra NST için de ayrıca fatura yazıyor, sağolsun. 

Geçen hafta preeklempsi korkumdan bahsettim biraz, bana uzun uzun açıkladı, benim durumum değilmiş. Ama şişliklerim normalmiş. Tansiyonum hep aynı zaten, hiç yükselmedi.

Doğum için konuştuk. Kocamı sakinleştirdi:) Kocamın endişeleri, popüler kültürden biraz etkilenmiş ve benim arabada bağırarak doğuracağımı sanıyor, biraz endişeli: 

– Ya yetişemezsek, ya yolu kaybedersem, Arzu’ya bir şey olursa, bebeğimize bir şey olursa, taksiyle mi gitsek, hastaneye yakın ev mi kiralasak, araba kiralasak şöför kullansa, ya iş çıkışı trafiğe yakalanırsak, ya sinirlenip bağırırsam, benim sakin olmam lazım… Şimdi doğum başlayınca, ne yapıcaz yani?  

– Siz bir şey yapmayın! Sadece eşinizin yanında olun… Biz mümkün olduğunca latent faz devresinde eşinizi ve doulanızı evde tutacağız… Başlangıçta bir kere (eğer gündüzse) muayenehaneye gelmenizi isterim NST için… Sonra eve dönersiniz. Hemen hastaneye gitmenize gerek yok.
Eğer, geceyse yakınsa bir hastanede NST baktırırız. Sonra yine ev.  

– Evden ne zaman çıkmamız lazım peki?  

– Ona şimdiden kesin bir şey söylemeyelim. Ama temel olarak her 5 dakikada bir, 1 dakika uzunlukta kasılmalar başladığında hastane yoluna çıkabilirsiniz. Zaten, hep irtibatta olacağız… Ben monitor edeceğim. Sima, zaten tecrübeli bir doula, endişeniz olmasın.  

– Tamam, ben hazırım, yolları öğrendim, gittim geldim… Arzu’nun yanındayım. 

Zannederim biraz sakinleşti:) Sakin olmasını çok istiyorum çünkü duyguları bana geçiyor ve o heyecanlıyken ben de heyecanlanıyorum. Oysa, benim rahat ve gevşemiş olmam gerek.

Temel olarak plan şöyle: 

• Baştaki latent fazda evdeyiz, her 5 dakikada bir 1 dakikalık kasılma gelmeye başlayınca hastaneye geçiyoruz. 
• Hastanede 10 cm açıklığa kadar, odamızdayız. Bu iki aşamada da yanımda Sima ve kocam var. Doktorumuz kontrol için geliyor. 
• 10 cm açıklıktan sonra doğumhaneye geçiyoruz. Bu aşamada yanımda Sima ve doktorum var. 

Kocamın, doğum hakkındaki düşüncelerini paylaşmak istiyorum: 

Önceki hafta Sima ile tanıştılar.
Sima, ne kadarına katılmak istediğini sordu: Şöyle bir cevap aldı:

¨Doğum, kadının mahremidir bence… Doğumhanede olmak istemiyorum. Çünkü ben heyecanli biriyim… Arzu’yu “o halde” görmek benim için ciddi bir iş… Bunu kaldıramam, erkek duygusallığı farklı bir şey… Arzu’nun ne kadar iyi baş edeceğine inancım tam olsa da, ben orda sukunetimi kaybederim… “Karımı kurtarın!!” diye bağıran “Sezeryanle alın!!” diye bağıran biri olurum… Bunu da ne Arzu ne de ben isterim.
Ayrıca, orası bir erkek dünyası değil… Kadınlara ait ve mümkün olan en az rahatsızlık ile bırakılmalı.
Sen de işini biliyorsun, evdeki kısmında sorun yok… Zaten o kısım evde birlikte geçireceğimiz zaman… Doğumhanede yani doğumun ikinci kısmında ben yokum.¨ 

Kocam bunu zaten doğuma hazırlık kursuna gittiğimizde de söylemişti, bakınız 27. hafta… Bence sorun yok… Doğumhane kısmında zaten esas iş var. Başlangıçta evde ve hastane odasında benimle olması benim için yeterli, zaten doğumhane safhası başka bir dünya. 

Gelecek Pazartesi hem doktor randevum var hem de Sima ile biraz bu doğumhane ve ıkınma kısmını konuşacağız.

Gelecek hafta görüşmek üzere!

Arzu